udane zakończenie

Piątek, 27 września 2013 · dodano: 28.09.2013 | Komentarze 2

Wyjazd o 8:50 lub coś koło tego, bo Parker czekał na bułki w sklepie. Nie przejmując się za bardzo tym poślizgiem czasowym ruszamy w stronę Gorlic. Nie ciśniemy jak zwykle na początku mając na uwadze ile bagaży wieziemy na sobie oraz zaplanowaną trasę. Po minięciu Gorlic w Szymbarku skręcamy w lewo i tu pierwsza górka:

Początek trasy-skręt na Bielankę(pierwszy podjeździk) © Kubacz93

Po przejechaniu tej hopki po jakichś 2 płaskich kilometrach przyszedł czas na podjazd pod Brunary- o wiele trudniejszy od pierwszego podjazdu jak i Wawrzki pod którą mieliśmy podjeżdżać w pierwotnej wersji

Parker- kolarz w całej okazałości i swoim żywiole © Kubacz93

Po wjechaniu na szczyt i dojechaniu do Florynki następne kilometry idą bardzo szybko mimo iż cały czas pod górę ale za to przy pustej drodze z racji naprawy mostu oraz korzystnego wiatru. W taki sposób dojeżdżamy pod podjazd na który od dawna oczekiwaliśmy- Krzyżówka(jak się okazało najprzyjemniejszy ze wszystkich mimo iż nawet długi jak na Polskie realia to jednak o niewielkim nachyleniu). Na szczycie robimy parę fot i ruszamy dalej:

Widoki na szczycie były naprawdę bardzo ładne © Kubacz93

Z Krzyżówki zjeżdżamy w stronę Krynicy, niestety robi się bardzo zimno, ale mamy sporo ubrań więc nie robi nam to jakiegoś większego problemu. W Krynicy mała przerwa na jedzenie

Przerwa na posiłek w Krynicy-zdrój © Kubacz93

Po przerwie lekko zmarznięci ruszamy w stronę przejścia granicznego w Muszynce mijając jeszcze jeden podjazd tuż za Krynicą. W tym momencie jechało się bardzo dobrze, więc droga do granicy przebiegła bardzo sprawnie również dzięki idealnej nawierzchni do jazdy, po której dosłownie płynęliśmy. Na przejściu byliśmy około godziny 13 czyli dosyć wcześnie. Parker wpadł na dosyć nieoczekiwany pomysł by przejechać przez Bardejov, który mi w pierwszej chwili się nie spodobał, ale po dłuższym zastanowieniu podjęliśmy decyzję że jedziemy.

Przejście graniczne ze Słowacją na przełęczy Tylickiej(628 m.n.p.m.) © Kubacz93

Zjazd do Bardejova to chyba najlepszy moment na całej trasie, bo do miasta zajechaliśmy w około niecałe pół godziny. Po lekkim strachu w mieście spowodowanym brakiem dokumentów znajdujemy spokój na drodze do Zborova. Od Zborova znowu zaczęła się mordęga pod granicę w Koniecznej, ale jakoś się tam doczołgaliśmy. Ostatni kilometr to świetna droga pod górę, więc tam już jechało się spoczko.

Nowa, cudowna droga od strony Słowacji pod przejście graniczne już prawie skończona © Kubacz93

Po krótkiej przerwie na Studecką droga w kierunku Przełęczy Małastowskiej to gra z wiatrem. Po wjechaniu w las było już idealnie.Podjazd minął szybko. Na szczycie lekko się odzialiśmy i pojechaliśmy przez Sękową i Dominikowice Biecz i Binarową w kierunku Ołpin, gdzie odwiedziliśmy moją piękną Martynę. Po 15 minutach miłej pogawędki ruszyliśmy przez Podlesie i Święcany do Biedronki w celu zjedzenia czegoś. Tu o mało nie zgubiłbym telefonu ale na szczęście sobie o nim przypomniałem. O godzinie 20 30 było już bardzo zimno. Parker bacznie przyglądał się termometrowi w licznku jak jechaliśmy przez Głęboką i Grudną. W Wójtowej ostatni podjazd przeszedł w miarę przyzwoicie. Droga po płaskim w stronę domu była już w zasadzie myśleniem o łóżku niż jazdą, ale jakoś przeszło.W libuszy rozdzieliliśmy się i szczęśliwie dojechali do domu